Rozdział 9. "Niemożliwe staje się możliwe i zawsze tak będzie"

Witam :3 Jest ten nieszczęsny rozdział. Nie miałam w ogóle weny, nie wiedziałam już co napisać. Echh :-: No cóż, ma chyba z 3 strony, wiem, że to mało, ale serio, ja się coś ostatnio wyczerpuje...myślałam nad zamknięciem bloga na miesiąc, może dwa...ale nie wiem jeszcze...ogółem, mniej osób komentuje, co mnie mało motywuje...

Dedykuję ten rozdział Lunie. Mary, dziękuję za twoje komentarze tu, na ślizgonkach i na apokalipsie ♥ A właśnie! W "informacjach" macie link do mojego drugiego bloga. To przez moją przyjaciółkę :")

PS. Odwiedził mnie ostatnio szatan :O

Chloe Ann Wolf

____________________________

Lily nie odzywała się do Jamesa. Był uparty. Ignorował ją. Kiedy zauważał rudą czuprynę, odwracał głowę w drugą stronę. Wiadomo, że miał focha - dostał dwa razy z liścia. Patrzyła na niego nadal ze złością. Czuła także dziwne uczucie kiedy Potter nie interesował się nią. Jakby ciężar rozmowy z nim. Chciała przestać to czuć. Nie rozumiała tego, nienawidziła tego rozczochrańca. A może jednak? Może jej dusza tak sądziła, a serce chciało stoczyć z nią walkę? Nie umiała odpowiedzieć na te pytania, chciała przestać czuć "tęsknotę" do Jamesa. Czy można było to nazwać tęsknotą? Te jego ciągłe durne popisy, propozycja brzmiąca jak rozkaz, składana od trzeciej klasy "Evans, umów się ze mną!". Brakowało jej tego. Ale czemu? Przecież go nienawidziła! Nie, nie do końca....

***

Remus nie mógł się doczekać kiedy zobaczy Cristal.No i Petera przy okazji. Kolejny tydzień musiał czekać. Kiedy wreszcie nastał tak długo wyczekiwany dzień, wszyscy mieli stawić się u dyrektora, gdzie powinni być ich przyjaciele. Zebrali się i ruszyli w stronę gabinetu. Remusowi serce waliło jak młot, naprawdę czuł coś do tej dziewczyny. Gdy weszli do środka, blondynka rzuciła się na swoje przyjaciółki, szczęśliwa.

- Cris! - krzyknęła Lily, widząc Cristal. Uściskały się mocno, a Huncwoci tym czasem przywitali Petera. Po uściskach, Remus spojrzał na Poppins, uśmiechnął się i przytulił ją. Ta natomiast go odepchnęła i popatrzyła ze zdziwieniem. Czemu tak się zachowała? Lupin był wstrząśnięty. Czyżby dowiedziała się o jego futerkowym problemie i nie chce go znać? Był lekko załamany. Dumbledore widząc to wziął Huncwotów, aby porozmawiać na osobności.

- Słuchajcie moi drodzy, Peter już o tym wie - spojrzał na Glizdogona, a on z lekkim smutkiem kiwnął głową.

- Cristal była strasznie torturowana...dzielnie się zachowywała. Próbowałem ją chronić, rzucałem różne uroki, ale śmierciożercy byli gorsi. Ogółem przeżyła tam koszmar. Oni coś z nią robili, zamykali w osobnym pokoju, prawie codziennie. Krzyczała i to bardzo. Nie mogłem tego znosić. W Świętym Mungu wymazali jej pamięć. Nie pamięta nic, od września film jej się urywa. W szpitalu była psychicznie załamana i.... - powiedział, jakby był winny całej sprawie i żałował.

- To było dla niej lepsze. Zrozumcie ją - dokończył dyrektor. Wszyscy trzej mieli wytrzeszczone oczy. Remus był tak zszokowany, że bez słowa wyszedł z gabinetu. Dlaczego to musiała być ona? Nie pamiętała go, ale może "poznają się jeszcze raz"? Poszedł do swojego pokoju. Gdy reszta jego kompanów wróciła, zaczęły się niewygodne pytania do Remusa i Petera typu:

- Ej, ale jak wy się tam dostaliście?

- Eee...obudziliśmy się tam - bąknął Peter.

- Rem, nie przejmuj się, przypomnisz jej się! Zakochałeś się, nie? - zapytał James, z tym swoim durnowatym uśmieszkiem.

- Ja...ja...- zarumienił się, (miał się im tak po prostu przyznać?!).

- Ooo, Lunio się zabujał!

- Nie nazywaj mnie tak - fuknął - a ty Potter, nie latasz już za Lily, Romeo?

- Szykuję coś specjalnego, nie przejmuj się. Ale to secretny sekret!

- Serio? Wymyśliłeś coś takiego jak "secretny sekret"?! Dureń - wtrącił się Syriusz.

- Aha! - wyszczerzył zęby huncwocko.

- Ah, Romeo, Romeo, czemuż ty jesteś Romeo?! - Syriusz padł na kolana przy stoliku, łapiąc wazon - Czymże jest nazwa? To, co zwiemy różą, pod inną nazwą równie pięknie by pachniało! Porzuć tę nazwę, która nie jest nawet częścią ciebie, a w zamian weź mnie całą! - robiąc dramatyczny gest dłonią, opadł na łóżko. 

Remus, chichocąc mimochodem, spojrzał na Jamesa z kpiną.

- I co w tym twoim "romantycznym planie", może będzie ta twoja gitara? Właśnie, kiedy nam coś zagrasz, Rogatku? - powiedział Łapa naśladując głos dziewczęcy i mrugając jak dama.

- Być może...

***

- Katie, moja kochana! - odezwała się Cris z wielką euforią i podeszła do swojej kotki, po czym wzięła ją na kolana i zaczęła głaskać.

- Wiesz czemu Remus tak szybko wyszedł i do tego bez słowa? - zapytała Dorcas siadając obok niej.

- To ten co mnie przytulił? Nie znam gościa. Dziwnie się zachował, nie dziwię się, że wyszedł. Ja to bym się ze wstydu spaliła na jego miejscu - powiedziała obojętnie, patrząc się na dziewczyny jakby była to sprawa normalna. Przecież to nie było codzienne, aby jakiś chłopak od tak ją przytulał. To było takie dziwne, poczuła się wtedy skrępowana. Za grosz kultury. Dziewczyny wytrzeszczyły oczy.

- Czekaj, ja...muszę iść gdzieś z Lily - Meadowes wstała i pociągnęła rudą za rękę. Wyszły z pokoju, a czarna zaciągnęła ją do pokoju Huncwotów. Musiały to wyjaśnić. Wiedziały, że chłopcy rozmawiali z Dumbledorem. Zapukała do drzwi. Otworzył jej Syriusz, który uśmiechnął się do niej słodko. Potem otworzył szerzej drzwi, tak aby mogły wejść. Stanęły na środku, Meadowes skrzyżowała ręce na piersi, po czym zaczęła wypytywać o to, co powiedział im dyrektor. Peter znowu zabrał głos w tej sprawie. W tym krótkim czasie, Lily nie odrywała wzroku od Jamesa, który teraz patrzył na jakiś kawałek pergaminu. Ciągle ją ignorował. Cóż, nie dziwiła mu się. " Ja też mam uczucia!" - przypomniała sobie jego słowa. Może zachowywała się w stosunku do niego nie za dobrze? W sumie, to zdała sobie sprawę, że oby dwoje się do tego przyczynili. Gdyby jej nie pocałował... chciała znowu poczuć ten słodki smak jego ust. Postanowiła, że go przeprosi. Odruchowo zobaczyła, że Dorcas zasłania sobie usta dłonią. Nie słuchała, ale udała, że także jest zdziwiona.

- Nie wierzę, że straciła pamięć! - krzyknęła brunetka. Ruda teraz już wiedziała.

- Niemożliwe staje się możliwe i zawsze tak będzie - wtrącił się Potter, wychylając głowę spod kartki.

- Fakt, niemożliwą rzeczą jest to, że już nie latasz za Lily! - zaśmiała się Meadowes. (Ale go zgasiła XD ). Już się nie odzywał. Evans zaczęło walić serce. Nic nie odpowiedział na pocisk jej przyjaciółki. To było takie dziwne. Do cholery, czy to zauroczenie?!

- Dobra, dzięki. Jakoś sobie poradzimy - powiedziała na koniec i wyszła z Evans. Wróciły do pokoju, gdzie czekała na nich blondynka.

- Co tak długo? - zapytała.

- Wybacz. Musiałyśmy załatwić coś ważnego... - bąknęła brunetka.

- Aha, a mi się wydawało, że byłyście u tych chłopców, co byli u Dumbledora. Może to tylko moja intuicja - dziewczyny dziwnie na nią spojrzały, ale gdy to zobaczyła zaczęła mówić dalej - Nie ważne! Lils, jak tam z Petunią?

- Eee....- nie wiedziała co odpowiedzieć, nie widziała jej miesiąc, a Cris myśli, że rok szkolny dopiero się zaczął - no...jest okej...

- To dobrze, że czegoś nie zmajstrowała!

- Nie do końca...nie chcę tego wspominać...*

- Dobra, a ty Dor, jak się bawiłaś w wakacje? - wstała i nasypała jedzenia swojej kotce.

- Świetnie! Byłam u Huncwotów razem z taką Megan* - powiedziała udając radość z tych wakacji. Lily skarciła ją wzrokiem, nie lubiła tej dziewczyny i wiedziała, że dziewczyna kłamie, była w Londynie, nigdzie nie wyjechała.

- Kto to Huncwoci?

- To ci chłopcy, których widziałaś. Robią różne psikusy, ale są naprawdę towarzyscy, na pewno ich polubisz!

- Znam tylko was dzięki Dumbledorowi. Wiecie przecież, że byłam w innej szkole wcześniej, ale chcę ich poznać, prócz tego....no, Remusa, tak!

- Czemu? To spoko facet i ma też trochę urody...

- No tak wiem, jest przystojny, ale nie powinien się tak zachować za pierwszym zobaczeniem się, nie?

- Przesadzasz - powiedziała Dorcas kręcąc lekko głową.

____________________

*Wypowiedź Lily - no to zobaczymy kto uważnie czytał bloga! Kto pierwszy powie czemu Lils nie chce wspominać wakacji, następny rozdział będzie mu dedykowany ;-33

** Megan - To samo co u góry! :D Co takiego zrobiła? Dedyk będzie :33